A Day in the Life wordt door vele critici en fans beschouwd als het magnum opus, het meesterwerk, van The Beatles. Waar het tegenwoordig lijkt alsof veel hits gemaakt worden volgens een bepaalde formule die commercieel succes oplevert, was dit bij A Day in the Life heel anders. Dit nummer is misschien wel het meest creatieve en experimentele dat The Beatles ooit hebben gemaakt. Dat is ook een reden waarom dit lied zo positief beoordeeld wordt. Maar wat maakt A Day in the Life dan precies zo bijzonder?
A Day in the Life was een echte samenwerking tussen John en Paul
Het songwritersduo Lennon-McCartney heeft ontzettend veel hits geschreven. Niet al deze hits zijn geschreven door Lennon en McCartney samen. Voordat The Beatles doorbraken bij het grote publiek hadden de twee namelijk afgesproken dat ze allebei een songwriterscredit kregen, ook al had maar één van de twee het nummer geschreven. Maar A Day in the Life is een voorbeeld van een plaat waarbij de samenwerking absoluut een grote rol speelde. Zo was John grotendeels verantwoordelijk voor de coupletten, terwijl Paul juist het middengedeelte van de tekst schreef.
John heeft de tekst van de coupletten vooral gebaseerd op krantenartikelen die hij had gelezen. Zo is het eerste gedeelte geïnspireerd door een artikel dat te maken had met de dood van Tara Browne, erfgenaam van het Guinness-fortuin en een vriend van John en Paul. Een artikel over gaten in de weg in Blackburn was de inspiratie voor een later couplet.
Het middelste gedeelte dat Paul schreef, is iets compleet anders dan de coupletten. Sowieso klinkt de muziek helemaal anders en wordt het gezongen door Paul en niet door John, die de coupletten zingt, maar er worden ook geen nieuwsberichten beschreven. De tekst is een beschrijving van de ochtendroutine van Paul in zijn jongere jaren, waarin hij het onder andere heeft over uit bed komen, zijn haar doen en met de bus op pad gaan. Heel diepgaand is de tekst van dit gedeelte niet, maar de combinatie van de coupletten en dit middenstuk creëert wel een bijzonder geheel.
Een kakofonisch orkest als één van de hoogtepunten
De opnamestudio was voor The Beatles soms net een speeltuin waarin ze volop experimenteerden met hun muziek. In A Day in the Life hoor je dat duidelijk terug. Net als bij de tekst speelt ook bij de muziek de samenwerking tussen John en Paul een belangrijke rol. Daarnaast was ook producent George Martin er uiteraard weer bij. Hij heeft een grote invloed gehad op de muziek van The Beatles en wordt door sommigen dan ook niet voor niets de vijfde Beatle genoemd.
Misschien wel het meest bijzondere stuk van het nummer is het enorme orkestrale crescendo dat je twee keer hoort: eerst als verbinding tussen de eerste coupletten en compleet anders klinkende middenstuk en later als opmaat naar het letterlijke slotakkoord van het nummer. John en Paul kwamen allebei met ideeën voor dit gedeelte. Uiteindelijk was het plan dat de muzikanten van het orkest hun instrument steeds hoger en luider zouden spelen, waarbij begonnen werd bij de laagste noot van het instrument en naar de hoogste werd toegewerkt. Om het orkest een beetje in goede banen te leiden, had George Martin voor het orkest wat noten op papier gezet, zodat ze het beter begrepen. Het resultaat is een speciale – en volgens sommigen ongetwijfeld kakofonische – sectie die kenmerkend is voor de experimentele manier van werken die The Beatles regelmatig gebruikt hebben.
Het memorabele slotakkoord van A Day in the Life
Naast het orkestrale crescendo is het slotakkoord misschien wel het meest bijzondere gedeelte van A Day in the Life. Dit beroemde laatste pianokoord, dat maar liefst meer dan 40 seconden lang klinkt, werd bereikt door op meerdere piano’s tegelijk hetzelfde akkoord te spelen en dit geluid te versterken via de unieke opnameapparatuur van de studio. Dit ging overigens niet zonder slag of stoot. Er zijn opnames beschikbaar van dit deel van de opnames en daaruit blijkt dat er best wat pogingen voor nodig waren om dit akkoord goed op de band te krijgen. Blijkbaar is hetzelfde akkoord spelen op meerdere piano’s tegelijk, waarbij de timing precies goed moet zijn, erg lastig. Maar het resultaat geeft dit nummer wel een bijzonder en memorabel slot.
A Day in the Life is altijd geliefd gebleven
Meteen na de release van A Day in the Life op het iconische album Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band waren de reacties van critici lovend. Er was nog nooit zoiets gehoord in popmuziek en het experimentele karakter van het nummer werd geprezen. Ook vonden sommigen A Day in the Life bijna een film, omdat je bij de tekst makkelijk een visueel beeld in je hoofd kunt vormen. Toen al werd dit nummer door velen gezien als het grootste creatieve succes van het duo Lennon-McCartney.
Tegenwoordig, decennia later, wordt er eigenlijk nog op dezelfde manier naar A Day in the Life gekeken. In allerlei lijstjes van de beste nummers ooit staat deze Beatles-hit op een hoge positie. Naarmate de jaren zijn verstreken, blijft deze hit – ondanks het compleet veranderde muzieklandschap – dus nog altijd nieuwe generaties luisteraars boeien. En gelukkig maar, want in een tijd dat dit soort creativiteit nog maar weinig voorkomt in muziek, verdient A Day in the Life het om gehoord te worden en misschien zelfs te laten zien hoe het ook kan.
Laat een reactie achter