De nieuwste hit op Netflix heet Don’t Look Up. Deze satirische science-fiction-rampenfilm kwam afgelopen maand uit en wordt genoemd als kanshebber op Oscarnominaties. Maar is de film inderdaad zo goed? En zo ja, wat is er dan zo goed aan? Je leest het in deze review.
Het verhaal
Don’t Look Up gaat over de pogingen van twee astronomen om de wereld te redden. Dr. Randall Mindy (Leonardo DiCaprio) en student Kate Dibiasky (Jennifer Lawrence) ontdekken namelijk dat een komeet van een paar kilometer doorsnee op de aarde afkomt. Als deze komeet inslaat, wordt de hele mensheid uitgeroeid. Al snel worden Randall en Kate samen met Dr. Teddy Oglethorpe van de NASA (Rob Morgan) uitgenodigd in het Witte Huis. Daar ontmoeten ze de egocentrische president Janie Orlean (Meryl Streep) en haar zoon en Chief of Staff Jason (Jonah Hill), maar zij nemen de waarschuwingen niet heel serieus.
Daarna zie je hoe de wetenschappers proberen om de bevolking duidelijk te maken dat er een ramp op komst is. Zeker aan het begin wordt er niet serieus naar ze geluisterd en wordt er vooral om hen gelachen. Als het steeds duidelijker wordt dat er echt iets staat te gebeuren, wil president Orlean uiteindelijk ook actie ondernemen. Maar omdat ze vooral bezig is met haar eigen machtspositie gaat dit niet altijd op de manier zoals Randall en Kate dat zouden willen. Daardoor blijft het heel lang de vraag of ze nog op tijd de planeet kunnen redden.
De cast van Don’t Look Up
De cast bestaat uit grote namen en vooral ook veel Oscarwinnaars, waaronder dus DiCaprio, Lawrence en Streep. Cate Blanchett speelt Brie Evantee, de presentatrice van The Daily Rip, een talkshow waar Randall en Kate meerdere keren te gast zijn. Zij is niet zo geïnteresseerd in de waarschuwingen van de twee, maar wel in Randall. Mark Rylance speelt Peter Isherwell, techmiljardair en een belangrijke donateur voor president Orlean. Timothée Chalamet, eerder genomineerd voor een Oscar, speelt Yule, een jongen die later in de film close wordt met Kate. Andere bekende namen zijn Tyler Perry als Jack Bremmer (co-host van The Daily Rip) en Ariana Grande en Kid Cudi als Riley Bina en DJ Chello, een artiestenkoppel.
Een cast met veel bekende namen is niet per se een garantie voor een goede film (ik kijk naar jou, Lion King), maar de cast van Don’t Look Up stelt allesbehalve teleur. Qua acteerprestaties steelt Jennifer Lawrence wat mij betreft de show. Ook Leonardo en Mark Rylance spelen hun rollen met verve. Meryl Streep is weliswaar een beetje over the top in haar rol, maar dat past juist perfect bij haar personage dat toch een beetje als karikatuur wordt neergezet.
De prijzen voor het slechtste acteerwerk gaan naar Ariana Grande en Kid Cudi. Maar omdat zij vooral als komische noot dienen, werkt het toch. En Ariana maakt het sowieso later in de film helemaal goed als ze een lied zingt met serieuze maar toch best wel grappige teksten (en waarvan het tweede deel zo gezongen had kunnen worden door Greta Thunberg).
Het draait allemaal om macht, maar met een knipoog
Don’t Look Up is een film die perfect in deze tijd past. Wat mij betreft is het centrale thema van de film namelijk macht. De wetenschappers komen met bewijs dat er een ramp staat te gebeuren. Toch doet president Orlean er eerst niets mee. Ze wil de bevolking niet vertellen dat er een ramp staat te gebeuren, want vlak voor de verkiezingen kan dat populariteit kosten. Als er vervolgens een ander schandaal aan haar begin te kleven, wil ze wel iets doen. Dan kan ze namelijk de held spelen in de hoop dat het schandaal vergeten wordt. Het draait haar alleen maar om haar eigen macht, waardoor ze niet denkt aan de belangen van de burgers. Zo had Don’t Look Now zich ook op het Binnenhof kunnen afspelen, met Rutte en Kaag in de hoofdrollen.
Hoewel dit als een heel serieus verhaal klinkt – en met macht en het mogelijke einde van de wereld als onderwerp is dat ook zo – is de toon van de film niet heel serieus (niet de hele tijd tenminste). Het helpt dat er regelmatig gebruik gemaakt wordt van upbeat muziek, maar vooral de humor zorgt ervoor dat de film luchtig blijft. Die humor zie je door de hele film, maar wat mij betreft is president Orlean hierin het belangrijkste personage. Haar egocentrische en oppervlakkige gedrag en haar moeite met het uitspreken van Dr. Oglethorpes naam waren wat mij betreft een aantal hoogtepunten van de film.
Het einde van Don’t Look Up was anders dan ik verwacht had. Persoonlijk had ik op iets anders gehoopt, maar ergens is het ook wel een passend einde van de film. Als je wilt weten hoe het afloopt, moet je vooral de film gaan kijken. En stop dan niet op het moment dat de credits beginnen. Middenin de credits en aan het eind ervan zijn namelijk nog twee komische scènes te zien. Vooral de eerste van die twee zorgde ervoor dat de lichtelijke teleurstelling over het einde als sneeuw voor de zon verdween, dus kijk de credits zeker af.
Conclusie
Don’t Look Up laat op een satirische wijze zien wat er tegenwoordig wel eens mis kan gaan als macht in het spel is. Maar ook als je politiek niet interessant vindt, kun je je vermaken met deze film. Er zit humor in en de cast weet zowel het serieuze als het komische goed neer te zetten. Critici hebben gemengde reacties gehad op Don’t Look Up. Maar als je op zoek bent naar een film om je ruim twee uur mee te amuseren, is deze film wat mij betreft zeker een aanrader.
Laat een reactie achter