Sinds kort staat Luizenmoeder – De film op Netflix. Het is het vervolg op de serie die in 2018 en 2019 erg populair was. Omdat het nu om een film gaat, moest er naar een andere vorm gezocht worden om het wel en wee van de ouders, kinderen en personeelsleden van basisschool De Klimop te laten zien. De vraag is dan ook: is Luizenmoeder – De film net zo’n groot succes als de televisieserie?
Het verhaal van Luizenmoeder – De film
Meteen aan het begin van Luizenmoeder – De film wordt duidelijk dat we één bekend personage uit de serie niet terug gaan zien in de film. De andere personages zijn namelijk allemaal aanwezig op de uitvaart van directeur Anton. Vooral Ank – die een relatie met Anton had – en Nancy – die dacht dat ze iets had met Anton – hebben het er moeilijk mee.
Niet alleen op persoonlijk vlak is het moeilijk voor Ank, maar ook op school. Ze heeft na de dood van Anton de taak van directeur van basisschool De Klimop op zich genomen, maar heeft het allemaal niet in de hand. Ondanks de terugkeer van juf Helma (die ging met pensioen aan het einde van de televisieserie) is er nog steeds een lerarentekort. Daarom staat Ank zelf ook nog voor de klas. De ouders wordt al snel duidelijk dat ze het niet meer aankan. Hannah – die intern begeleider van De Klimop is geworden – is wel een steun voor Ank, maar toch besluit het bestuur in te grijpen. Zij stellen nieuw personage Thomas aan als nieuwe directeur.
Thomas komt met allerlei initiatieven om De Klimop te moderniseren. Hij introduceert tot groot genoegen van Karel e-learning en zelfs robots voor de klas. Om de veiligheid te verbeteren worden er camera’s geïnstalleerd, waar Ursula dan weer heel blij mee is. Al deze moderniseringen vallen echter niet in de smaak bij vooral Ank, Helma en Hannah. Zij denken dat het onderwijs eronder gaat lijden. Thomas gaat steeds verder in zijn plannen, waardoor het conflict tussen beide kampen steeds groter wordt. Als ook de kinderen nog onhandelbaar worden, is de chaos compleet. De vraag is: komt het nog goed met De Klimop en zijn leerlingen?
Luizenmoeder – De film is lang niet alleen comedy
De Luizenmoeder stond natuurlijk bekend om de politiek incorrecte grappen. Dat is ook wat vooral in me opkomt als ik denk aan de serie: er valt veel te lachen. In Luizenmoeder – De film is dat toch minder het geval. De foute grappen zitten er nog steeds in, maar ik zou het niet meteen een comedy noemen. Ik zie het meer als een dramedy: een combinatie van comedy en drama. In de film zitten namelijk ook veel serieuze momenten. Die zaten ook wel in de serie, maar omdat deze film een stuk langer duurt, valt het meer op. Daarom voelt Luizenmoeder – De film anders dan de serie.
In dat kader is het ook zonde dat Anton niet in de film zit. Hij was juist één van de personages die veel voor grappige momenten zorgde. Hij was ongemakkelijk en politiek incorrect en dat zien we in de film minder terug. En hij is niet het enige personage dat mist. Ook Volkert – in de serie gespeeld door Henry van Loon – is niet te zien in de film. Ik kan me zelfs niet herinneren dat hij überhaupt een keer genoemd werd in de film. Daarmee komt er ook geen antwoord op de vraag of het iets geworden is tussen hem en Hannah.
Vervelende personages
Sommige personages in Luizenmoeder – De film zijn heel vervelend. Ursula had altijd al een grote bek, maar in deze film kwam ze onsympathiek over. Karel was altijd al een irritante neuroot die alles beter wist, maar in deze film is dat echt next level. En Nancy was soms wat vervelend, maar wel naïef en onschuldig. Nadat ze er in deze film achter komt dat Ank en Anton iets hadden terwijl ze dacht dat er iets speelde tussen haarzelf en Anton, wordt ze echter gemeen. Ze heeft het gemunt op Ank en doet hard haar best om haar het leven zo zuur mogelijk te maken.
En daarbij komt nog Thomas. Hij probeert De Klimop de verbeteren met zijn moderne lestechnieken, maar echt hart voor de kinderen lijkt hij niet te hebben. Hij is meer iemand die op een bestuursplek is gezet en vooral zijn ideeën wil doordrukken zonder dat het hem veel uitmaakt wat het echt met mensen doet (hij stemt vast VVD). Geen wonder dat Ank, Helma en Hannah zich kapot ergeren aan hem; als kijker kun je je in die drie verplaatsen. Ik vind het zelf heerlijk om me zo te kunnen ergeren aan deze personages, maar ik kan me ook voorstellen dat dat niet voor iedereen hetzelfde is.
Gelukkig is Helma terug op De Klimop
Wat ik wel een echt pluspunt vind van Luizenmoeder – De film is de rol van Helma. Zij was altijd al één van mijn favoriete personages. Ik hou van haar directheid, haar grofgebektheid en dat ze geen zin heeft in bullshit. Omdat ze aan het eind van de serie met pensioen ging, was ik bang dat ze weinig te zien zou zijn. Maar gelukkig kwam ze weer terug op school en daar ging ze gewoon op dezelfde manier verder als voor haar pensioen. Haar verzet tegen de plannen van Thomas is goed om te zien en in het laatste stuk van de film heeft Helma ook een belangrijke rol. Het is goed dat de schrijvers hebben ingezien dat Helma een personage is dat zo’n rol ook verdient.
Conclusie
Al met al is Luizenmoeder – De film wat mij betreft absoluut vermakelijk, maar heeft het niet hetzelfde niveau als de serie. De foute grappen zijn er nog altijd, maar het voelde alsof het serieuze van het verhaal vaak de overhand had. Op zich is daar niks mis mee, maar veel mensen die deze film kijken, zullen waarschijnlijk verwachten dat het meer dan anderhalf uur lachen wordt. Dat is dus niet het geval. Deze film is dan ook niet voor niet iedereen een aanrader. Maar als je kan leven met een wat serieuzere versie van de televisieserie, kun je je waarschijnlijk wel vermaken met Luizenmoeder – De film.
Laat een reactie achter