Heartstopper: een review van de nieuwste Netflixhit

Heartstopper
Kit Connor en Joe Locke als Nick en Charlie in Heartstopper (foto: Netflix)

Heartstopper is dé nieuwe hitserie van Netflix. Ruim twee weken geleden was de release en sindsdien regent het positieve reacties. Op reviewsite Rotten Tomatoes heeft Heartstopper op het moment van schrijven zelfs een 100% positieve score bij critici (met een gemiddelde score van 8,6/10) en bij het publiek is dat 98% (met gemiddeld een 4,9/5). Hoog tijd dus om te kijken waar deze hoge scores vandaan komen.

Waar gaat Heartstopper over?

Centraal in Heartstopper staat het verhaal van Charlie Spring en Nick Nelson. Charlie wordt in de serie op een gegeven moment omschreven als “gay nerd” en zoals je in dit soort series mag verwachten is hij dan ook geen onderdeel van de populaire groep leerlingen. Nick zit een klas hoger dan Charlie, is de ster van het rugbyteam en wél één van de populaire leerlingen. Op het eerste gezicht hebben Charlie en Nick niets gemeen, maar als ze elkaar ontmoeten als ze tijdens een les naast elkaar komen te zitten, blijkt er een goede klik te zijn tussen de twee. En al snel komen ze erachter dat het niet alleen een vriendschappelijke klik is.

Naast Charlie en Nick volgen we ook nog een aantal andere personages. Elle en Tao zijn twee van Charlies beste vrienden. Elle is naar een meisjesschool gegaan nadat ze uit de kast kwam als transgender. Aan het begin vindt ze het moeilijk om aansluiting te vinden op haar nieuwe school, maar raakt later bevriend met Tara en Darcy. Ook haar oude vrienden verwaarloost zich niet, maar Tao heeft het wel moeilijk met het feit dat Charlie steeds meer tijd doorbrengt met Nick. Hij is bang dat zijn vriendengroep uiteenvalt en hij vaak alleen zal zijn.

Ook Tara heeft het moeilijk in deze serie. Als Elle Tara en Darcy leert kennen, denkt ze dat de twee gewoon vrienden zijn. Maar al snel ontdekt Elle dat Tara en Darcy een relatie hebben. Op een gegeven moment plaatsen Tara en Darcy een post op social media waarin ze hun relatie bevestigen. Maar niet alle reacties zijn positief en daar heeft Tara best wel moeite mee.

Sympathieke personages

Heartstopper is een echte feel-goodserie. Dat komt voor een belangrijk deel doordat de hoofdpersonages allemaal sympathiek zijn. Oké, Tao kan soms wat claimerig en kinderachtig doen, maar we weten ook dat dat ergens vandaan komt. De meiden – Elle, Tara en Darcy – komen nauwelijks in conflict met andere personages en de jongens worstelen vooral met hun eigen gevoelens. Daarnaast zijn er nog conflicten met Harry, een vriend van Nick die een pestkop is en homofoob gedrag laat zien, en Ben, Charlies ex-lover die ook populair is en absoluut niet wil dat mensen weten dat hij niet hetero is. Maar omdat de focus op de opbloeiende liefde tussen Charlie en Nick ligt, heeft de serie toch een vrolijke toon.

Overigens komt het natuurlijk ook door de acteurs dat de personages sympathiek zijn. Vooral Joe Locke en Kit Connor zijn ineens razend populair geworden. Zeker voor Joe, die Charlie speelt, moet dat wennen zijn, want dit is zijn eerste acteerklus. Daar is overigens in zijn spel niets van te merken. Kit Connor kun je kennen van zijn rol als de jonge Elton John in Rocketman, maar speelt hier een hele andere rol. De twee werken goed samen en zetten een koppel neer dat je echt het geluk gunt. En verder krijgt de serie van mij ook bonuspunten omdat Olivia Colman erin zit als moeder van Nick. Dat maakt elke serie of film beter.

Vooral Nick is interessant

Wat mij betreft is Nick het meest interessante personage. Ik vind hem vooral heel verfrissend. Hij is de rugbyster van de school en een populaire jongen. Als dit soort jongens in series gevoelens voor een andere jongen krijgen, doen ze vaak hun best om dit te verbergen en vaak ontkennen ze tegenover zichzelf dat ze echt die gevoelens hebben. Hierdoor wordt de andere jongen vaak teleurgesteld, maar Nick is heel anders.

De eerste keer dat Charlie en Nick elkaar ontmoeten, zien we meteen dat Charlie geïnteresseerd is in Nick, maar hij verwacht dat er niks gaat gebeuren aangezien hij denkt dat Nick hetero is. Voor zover we weten, denkt Nick dat op dat moment ook. Toch zien we aan het eind van de eerste aflevering al dat Nick merkt dat hij bepaalde gevoelens voor Charlie heeft. Je zou misschien verwachten dat hij vervolgens Charlie zo veel mogelijk vermijdt, maar hij blijft Charlie juist opzoeken. Zelfs nadat de twee gezoend hebben, gaat hij zijn gevoelens niet uit de weg. Ook al lijkt het Nick moeilijk als zijn vrienden dingen gaan vermoeden, kiest hij eigenlijk altijd voor Charlie.

Nick is wel in de war van zijn gevoelens, maar lijkt er geen probleem mee te hebben dat hij die gevoelens heeft. Zeker als hij zich realiseert dat hij biseksueel is, lijkt hij zijn gevoelens vrij makkelijk te accepteren. Hij is dan nog niet meteen klaar om uit de kast te komen, maar wanneer hij zich realiseert dat eigenlijk alleen zijn gevoelens voor Charlie tellen en niet wat anderen ervan denken, komt ook dat moment uiteindelijk. De manier waarop juist een personage als Nick omgaat met zijn gevoelens voor Charlie en deze gevoelens en zijn seksualiteit accepteert, is heel verfrissend om te zien en draagt bij aan de feel-goedfactor van Heartstopper.

Heartstopper is de moeite van het kijken waard

Al met al snap ik heel goed waarom Heartstopper zo positief ontvangen wordt. De LGBT-community zal vast blij zijn met de positieve representatie van alle onderdelen die in die afkorting voorkomen. Maar ook voor anderen is het gewoon een hartverwarmende serie waarvan je waarschijnlijk geen spijt krijgt als je het kijkt. Wat mij betreft is Heartstopper dan ook een echte aanrader.

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*