Don’t F**k with Cats: CSI, maar dan in het echt

Don't F**k with Cats

In 2019 verscheen op Netflix de driedelige documentaire Don’t F**k with Cats: Hunting an Internet Killer. Er zijn veel programma’s over bizarre misdaden, maar wat we in Don’t F**k with Cats zien, is iets wat zelfs de meest creatieve crimeschrijver niet snel zou verzinnen. Mede daarom werd deze docu al snel een hit bij fans van het genre true crime (en eigenlijk ook bij mensen die daar geen fan van zijn).

De jacht op een gestoorde man

In Don’t F**k with Cats zien we een aantal mensen vertellen over hun ervaringen als online amateurdetectives.  Dit begon bij het zien van de video 1 man 2 kittens. Hierin zie je een jongen twee kittens in een afgesloten zak stoppen, waarna de kittens stikken en sterven. Deanna Thompson en John Green zien deze video en willen erachter komen wie de zieke geest achter die video is. Zij en nog een aantal andere internetgebruikers gaan op zoek naar aanwijzingen. Door deze aanwijzingen kunnen ze uiteindelijk identificeren wie de video gemaakt heeft. Maar hem vinden is een stuk lastiger. En zo lang de dader nog op vrije voeten is, zijn het niet alleen kittens die gevaar lopen.

Don’t F**k with Cats is als een driedelige aflevering van CSI, maar dan in het echt én met een nog heftiger verhaal. Ik wil niet te veel spoilers weggeven, maar als je weet dat er ook nog een video genaamd 1 Lunatic 1 Ice Pick in voorkomt, kun je je voorstellen dat de docu over een gestoord en levensgevaarlijk persoon gaat. Juist de heftigheid van zijn daden zorgt ervoor dat je als kijker wilt weten hoe het verdergaat. Al snel nadat ik begonnen was aan aflevering één wist ik dat ik nog die dag alle afleveringen moest en zou zien. Wees dus gewaarschuwd voor je begint aan Don’t F**k with Cats.

Don’t F**ck with Cats is niet perfect, maar wel vermakelijk

Niet iedereen zal fan zijn van deze docuserie. Het gaat over een moordenaar die op zoek lijkt te zijn naar aandacht. Sommige mensen vinden het misschien gek om dan juist over dit verhaal een documentaire te maken. Inhoudelijk vond ik het persoonlijk wat minder dat je al vrij snel weet wie het gedaan heeft. Als de speurders een verdachte vinden, komen er geen twists meer: hij heeft het ook echt gedaan. Gelukkig blijft het daarna nog wel spannend wat hij nog gaat doen en hoe en of hij gepakt zou worden. Maar Don’t F**k with Cats is dus niet perfect.

Desondanks ben ik fan van deze documentaire. Ik wilde het verhaal gewoon afzien, en wel zo snel mogelijk. Dat iets me boeit, is voor mij een heel belangrijk criterium, want uiteindelijk is vermaak toch het belangrijkste doel van een serie als deze. Dus als je houdt van verhalen over bizarre misdaden en zoektochten naar criminelen, dan is Don’t F**k with Cats wat mij betreft zeker een aanrader.

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*